سقط جنین، مرگ نوزاد قبل از هفته بیستم (یا تقریباً چهار ماه و نیم) بارداری است. سقط می تواند ویرانگر احوال روحی باشد و معمولاً افراد را غافلگیر می کند، حتی اگر واقعاً بسیار رایج باشد. . در واقع، تخمین زده می شود که از بارداری های شناخته شده، 10 تا 15 درصد به سقط ختم می شود و اغلب قبل از هفته 13 بارداری رخ می‌دهد.
علائم سقط جنین
همه سقط ها به یک شکل اتفاق نمی‌افتند. اینکه آیا علائمی دارید یا نه، به طور کلی به هفته بارداری و زمان تشخیص آن بستگی دارد. به طول کلی، هرچه بیشتر از دوران حاملگی پیش برود، علامت های بیشتری را تجربه می‌کنید. همچنین این امکان وجود دارد که شما اصلاً علائمی نداشته باشید.
علائم سقط جنین معمولی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد و یا احساس گرفتگی در شکم
- کمر درد
- ترشح مایع و یا بافت از واژن
- از دست دادن علائم بارداری، مانند حالت تهوع و حساسیت سینه ها
- خونریزی واژینال (این می تواند از لکه بینی تا خونریزی شدید باشد)
همانطور که در بالا ذکر شد، بیشتر سقط جنین در سه ماهه اول، قبل از هفته 13 بارداری اتفاق می افتد. خوشبختانه، هر چه بیشتر در دوران بارداری باشید، خطر سقط شما به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد.
تشخیص سقط جنین
اگر مشکوک به سقط جنین هستید، با پزشک خود تماس بگیرید. مهم است که در مورد خونریزی واژینال که در دوران بارداری اتفاق می افتد به آنها بگویید. ممکن است لکه های خفیف یا لکه های خون قرمز تیره، صورتی یا قرمز روشن داشته باشید. اگر خونریزی شما بسیار شدید و همراه با گرفتگی شدید قاعدگی باشد، احتمال سقط جنین بیشتر از زمانی است که این خونریزی سبک و بدون درد باشد.
با این حال، اگر کمتر از پنج ماه باردار هستید و مقداری خونریزی واژینال دارید، نترسید. همه خونریزی ها در اوایل بارداری به معنای سقط جنین نیست. علاوه بر از دست دادن احتمالی بارداری، پزشک دلایل دیگری را برای خونریزی واژینال رد می کند، مانند:
ممکن است در اوایل بارداری به دلیل روند طبیعی اتصال جنین به دیواره رحم، مقداری خونریزی داشته باشید. به این خونریزی لانه گزینی می گویند. معمولاً خونریزی خفیف است و ممکن است با گرفتگی خفیف همراه باشد.
گاهی اوقات، خونریزی لانه گزینی می تواند در زیر جفت جمع شود و باعث جمع شدن یا لخته شدن خون شود. این را می توان در سونوگرافی مشاهده کرد و به آن خونریزی ساب کوریونی می گویند.
این نوع خونریزی ممکن است کمی شدیدتر از خونریزی لانه گزینی باشد و ممکن است کمی گرفتگی داشته باشید. ممکن است تا چند هفته به خونریزی ادامه دهید. معمولاً جمع آوری خون توسط بدن شما دوباره جذب می شود و خونریزی متوقف می شود.
آیا اخیراً رابطه جنسی داشتید و اکنون خونریزی دارید؟ اگر چنین است، احتمالاً فقط از دهانه رحم خونریزی می کنید. هنگامی که باردار هستید، سطح دهانه رحم در پاسخ به تغییرات هورمونی تغییر می کند. این امر باعث می‌شود که دهانه رحم در هنگام تماس با آن در حین رابطه جنسی خونریزی بیشتری داشته باشد. به این نوع خونریزی، خونریزی پس از مقاربت می گویند.
گاهی اوقات، خونریزی خفیفی که فقط زمانی که بعد از ادرار کردن خود را پاک می‌کنید متوجه می‌شوید، ممکن است نشانه‌ای از عفونت دستگاه ادراری (UTI) باشد. عفونت ادراری در اوایل بارداری بسیار شایع است و اغلب با علائم معمولی مکرر ادرار و ادرار دردناک ظاهر نمی‌شود.
علل سقط جنین
اگر در حال سقط جنین هستید، ممکن است از خود بپرسید که آیا کاری انجام داده اید که باعث از دست دادن بارداری شده است یا خیر. این بسیار بعید است، به خصوص اگر سقط شما قبل از 13 هفته اتفاق افتاده باشد، زیرا اکثر سقط های زودرس به این دلیل اتفاق می افتد که جنین زنده نمی ماند. در واقع، حدود 50 درصد از تمام از دست دادن‌های اولیه بارداری به دلیل ناهنجاری‌های کروموزومی است.
با این حال، بسیاری از سقط جنین به دلایل ناشناخته نیز اتفاق می افتد. مشخص است که برخی از انتخاب های سبک زندگی می تواند خطر سقط جنین را افزایش دهد، مانند سیگار کشیدن و مصرف مواد مخدر. سایر علل کمتر شایع سقط عبارتند از:
- استرس شدید
- عفونت
- اختلالات خودایمنی مادر
- ترومبوفیلی مادر
- مشکلات ساختاری رحم یا دهانه رحم
عوامل افزایش خطر سقط جنین
در حالی که عوامل زیادی وجود دارد که احتمال سقط جنین را در شما افزایش می دهد، مطالعات نشان می دهد که سقط اغلب بدون وجود عوامل خطر شناخته شده اتفاق می افتد و اغلب دقیقاً ناشناخته است که چرا یک نفر سقط می کند در حالی که دیگری این کار را انجام نمی دهد.
با توجه به مطالعات کالج آمریکایی متخصصین زنان و زایمان (ACOG)، خطر سقط جنین بر اساس سن شما به شرح زیر است:
9 تا 17 درصد در سنین 20 تا 30 سال
20 درصد در 35 سالگی
40 درصد در سن 40 سالگی
80 درصد در 45 سالگی
علاوه بر سن مادر، عوامل دیگری که می توانند خطر سقط جنین را افزایش دهند عبارتند از:
- قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی، مانند رقیق کننده های رنگ
- مشکلات هورمونی، مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک (همچنین PCOS نامیده می شود)
- وزن کم و یا چاقی
- بیماری هایی که از قبل وجود داشته‌اند، مانند دیابت، لوپوس و فشار خون بالا
- سبک زندگی، از جمله سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و استفاده از مواد مخدر تفریحی
- سابقه سقط دو یا چند سقط جنین قبلی
سقط جنین های مکرر
اگرچه سقط جنین در سه ماهه اول شایع است، اما داشتن بیش از یک سقط متوالی اینطور نیست. به عبارت ساده تر، احتمال بارداری موفق بعد از سقط جنین بسیار بیشتر از سقط جنین دوم (یا سومین یا بیشتر) است. برعکس، هر چه بیشتر سقط جنین داشته باشید، احتمال اینکه سقط دیگری داشته باشید بیشتر است، اما این آمار هنوز پایین است.
سقط مکرر معمولاً به عنوان سه یا چند سقط متوالی در سه ماهه اول بارداری تعریف می شود. مطالعات نشان می‌دهند که این اتفاق در 2 تا 5 درصد از زنان باردار رخ می‌دهد و با افزایش سن مادر و تعداد سقط‌ها، این میزان افزایش می‌یابد. اما حتی اگر بیش از سه سقط متوالی داشته باشید، احتمال اینکه سقط جنین بعدی شما بیشتر باشد، بیشتر است.
درمان پس از سقط جنین
اگر سقط جنین تشخیص داده شود، به درمان نیاز خواهید داشت. بسته به اینکه در هفته چندم دوران بارداری هستید و چقدر خونریزی دارید، ممکن است برای مدیریت سقط خود انتخاب هایی داشته باشید.
اگر خونریزی بسیار شدیدی دارید و تمام بافت حاملگی را رد نکرده اید، احتمالاً برای تمیز کردن رحم و توقف خونریزی به یک روش اتساع و کورتاژ اضطراری (D&C) نیاز خواهید داشت. اگر در هنگام تشخیص پایدار باشید، پزشک احتمالاً گزینه های درمانی زیر را به شما پیشنهاد خواهد داد.
- مدیریت انتظار
- مدیریت پزشکی
- مدیریت جراحی
- پیشگیری از عوارض گروه خونی
- سقط جنین سه ماهه دوم
- بازگشت قاعدگی
- مقابله
مدیریت انتظار به این معنی است که اصلاً هیچ مداخله ای را انتخاب نکنید و اجازه دهید بدن شما وقتی آماده است بافت را عبور دهد. این روش به طور کلی در صورتی که کمتر از هفته هشتم باردار هستید بسیار موفق است و اگر بیش از 13 هفته باردار هستید، توصیه نمی شود.
مدیریت پزشکی به معنای مصرف دارویی به نام میزوپروستول است که باعث می شود رحم شما از بافت عبور کند. این دارو پس از چند ساعت شروع به کار می کند و منجر به خونریزی از واژن و گرفتگی می شود، شبیه به یک دوره سنگین. خونریزی واژینال ممکن است برای چند هفته ادامه داشته باشد.
مدیریت جراحی برداشتن بافت با روش D&C است. اگر سقط جنین به اندازه کافی زود باشد، پزشک ممکن است به شما یک آسپیراسیون در مطب بافت رحم را پیشنهاد دهد.
باز هم، انتظار خونریزی شدید و گرفتگی واژن را داشته باشید در حالی که بدن شما پوشش داخلی رحم و جنین را می ریزد.
علاوه بر برداشتن بافت جنین، مدیریت سقط جنین شامل بررسی گروه خونی شما نیز می شود. اگر Rh منفی هستید، پزشک در مورد تزریق ویژه ای به نام RhoGAM با شما صحبت می کند که می تواند از یک عارضه بارداری به نام بیماری همولیتیک نوزاد که می تواند بر بارداری های آینده تأثیر بگذارد، جلوگیری کند.
درمان سقط جنین بعد از سه ماهه اول مشابه سقط جنین قبلی است. با این حال، هر چه در دوران بارداری سقط جنین دورتر اتفاق بیفتد، احتمال بیشتری وجود دارد که به جراحی نیاز داشته باشید، زیرا بافت جنینی بیشتری وجود دارد که باید با خیال راحت از رحم خارج شود.
معمولاً حدود چهار هفته طول می‌کشد تا پریود منظم شما پس از، از دست دادن بارداری از سر گرفته شود، اما ممکن است شش تا هشت هفته طول بکشد. این تاخیر به این دلیل است که هورمون بارداری (گنادوتروپین جفتی انسان یا hCG) باید به قبل از بارداری بازگردد. سطح قبل از تخمک گذاری دوباره رخ خواهد داد. قاعدگی شما تقریباً دو هفته پس از تخمک گذاری خواهد آمد.
به خودت اجازه غصه خوردن بده این را نمی توان بیش از حد تاکید کرد. سقط جنین بسیار ناراحت کننده است و مهم است که به خودتان زمان بدهید تا از نظر احساسی از دست دادن خود خلاص شوید.
از دست دادن بارداری درست مانند سایر از دست دادن عزیزان است. شما همان واکنش های احساسی را خواهید داشت، اگرچه ممکن است مراحل سوگواری را کمی سریعتر پشت سر بگذارید. پردازش احساسات و جستجوی حمایت روانی می تواند به جلوگیری از یک دوره افسردگی مهم کمک کند.
هنگامی که بارداری خود را از دست دادید، ممکن است متوجه شوید که در بارداری بعدی خود اضطراب بیشتری دارید. حتی ممکن است در مورد دوباره باردار شدن احساس دوگانه داشته باشید. اگر پس از سقط جنین برای شما سخت است که از نظر عاطفی به بارداری خود وابسته شوید، مشورت با پزشک و یا یک مشاور می تواند مفید باشد.
تلاش دوباره
یکی از اولین سوالاتی که ممکن است بعد از سقط جنین داشته باشید این است که “چه زمانی می توانم دوباره تلاش کنم؟” این یک سوال بسیار رایج است. برخی از پزشکان به شما خواهند گفت که باید منتظر بمانید تا سه سیکل منظم داشته باشید تا بتوانید دوباره امتحان کنید. برای اکثر زنان سالم، احتمالاً نیازی به این مدت طولانی نیست.
اگرچه داده های روشنی در مورد زمان بهینه برای تلاش برای باردار شدن پس از سقط جنین وجود ندارد، برخی شواهد جدیدتر نشان می دهد که دلیلی برای تأخیر وجود ندارد و در واقع ممکن است در سه ماه پس از سقط جنین بارور شوید. اکثر پزشکان موافق هستند که باید حداقل چند هفته قبل از داشتن رابطه جنسی بعد از سقط جنین صبر کنید تا خطر عفونت کاهش یابد.
کلام آخر
سقط جنین ناراحت کننده است. به خودتان اجازه دهید غمگین شوید. به یاد داشته باشید که احتمال موفقیت شما در بارداری بعدی بسیار بیشتر از سقط جنین دیگر است. بحث در مورد گزینه های درمانی با پزشک و دریافت حمایت عاطفی برای از دست دادن خود می تواند به شما از لحاظ جسمی و عاطفی کمک کند.
بعد از چه مدت که از سقط بگذره میتونیم دوباره باردار بشیم؟
سلام شرایط مادر باید بررسی شود