چسبندگی واژن در سنین مختلف

چسبندگی واژن یکی از مشکلاتی است که در اثر عواملی مانند جراحی‌های لگنی، سزارین، عفونت‌های مزمن و یا زخم‌های ناشی از زایمان ایجاد می‌شود. در این عارضه، دیواره‌های داخلی واژن به دلیل بافت اسکار به یکدیگر می‌چسبند و باعث درد، ناراحتی و مشکلاتی مانند کاهش انعطاف‌پذیری واژن می‌شود. تشخیص به‌موقع و درمان مناسب از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است تا از بروز مشکلات بیشتر مانند درد هنگام رابطه جنسی و اختلالات باروری جلوگیری شود.

چسبندگی لابیا در کودکان

چسبندگی لابیا در کودکان، یک عارضه شایع و خوش‌خیم در دختران خردسال است که معمولاً بین سنین ۳ ماهگی تا ۶ سالگی رخ می‌دهد. در این حالت، لب‌های کوچک واژن (لابیا مینور) به دلیل التهاب، عفونت‌های خفیف یا کاهش سطح استروژن به هم می‌چسبند. این عارضه اغلب بدون علائم خاصی است اما احتمال دارد موجب احتباس ادرار، عفونت‌های ادراری یا درد شود. توجه داشته باشید که در بیشتر موارد، چسبندگی لابیا خودبه‌خود برطرف می‌شود و در موارد شدیدتر از کرم‌های هورمونی یا درمان‌های پزشکی استفاده می‌شود.

چسبندگی لابیا در بزرگسالان

چسبندگی لابیا در بزرگسالان عارضه‌ای نادر است که معمولاً به دلیل عوامل مختلفی مانند عفونت‌های مزمن، التهاب‌های شدید واژن، کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی، زخم‌های ناشی از جراحی یا زایمان و عدم رعایت بهداشت مناسب رخ می‌دهد. در این حالت، لب‌های کوچک واژن (لابیا مینور) به هم می‌چسبند و می‌توانند باعث درد، ناراحتی در هنگام ادرار کردن و مشکلاتی مانند اختلال در روابط جنسی شوند. درمان این عارضه در بزرگسالان هم بسته به شدت آن متفاوت است و شامل استفاده از کرم‌های موضعی استروژن، نرم‌کننده‌ها یا در موارد شدید، مداخلات پزشکی مانند جراحی می‌شود.

چسبندگی لابیاها چه علتی می تواند داشته باشد؟

تا کنون علت دقیقی برای بروز چنین مشکلی تعیین نشده است و تنها مواردی هستند که می توانند کودکی را مستعد ابتلا به آن نمایند. اولین مولفه موثر در چسبندگی واژن و لابیاها پایین بودن سطح استروژن است. نوزاد این هورمون را قبل از تولد از مادر دریافت می کند و حتی تا مدت کوتاهی پس از آن نیز دارای سطح مطلوبی از استروژن است اما با گذر زمان این هورمون کاهش می یابد و شرایط برای چسبندگی واژن مهیا می شود.

برای دخترانی که به سن بلوغ رسیده و یا نزدیک آن هستند، به علت سطح بالای هورمون استروژن، به احتمال کمتری دچار چسبندگی واژن خواهند شد. از جمله دیگر عواملی که می توانند در بروز این مشکل دخیل باشند می توان به عفونت، رطوبت، استفاده از مواد شوینده و صابون های مختلف، پوشک های خیس و زخم ها اشاره کرد.

علائم چسبندگی واژن چیست؟

چسبیدن لابیاها احتمال دارد که بدون علائم باشد و از همین رو در بسیاری از مواقع از چشم والدین دور می ماند. اما در برخی موارد علائمی زیر را به همراه خواهد داشت.

• احساس درد و خارش در ناحیه تناسلی
• عفونت های مکرر مثانه
• اختلال ادراری
• احساس درد و سوزش هنگام ادرار
• عفونت واژن
• بوی ناطبوع
• احساس تخلیه نشدن ادرار به صورت کامل
• بروز درد با باز کردن پاها

آیا می توان از چسبندگی واژن پیشگیری کرد؟

هرچه مراقبت های بیشتری از کودک شود، احتمال بروز چنین مشکلی نیز کمتر شده و به صفر می رسد. در ادامه برخی از نکات را با یکدیگر می بینیم.

• برای پیشگیری از تحریک ناحیه تناسلی کودک، می توانید با هر بار تعویض پوشک او، لایه ای نازک از وازلین یا پماد مورد تایید پزشک را به محل مورد نظر بمالید.
• پس از ادرار کودک، پوشک او را بلافاصله تعویض نمایید.
• از مواد شوینده یا صابون های معطر که می توانند موجب تحریک شوند، استفاده نکنید.
• تا حد ممکن پوشک کودک را خشک نگه دارید.

با وجود تمام این اقدامات اگر باز هم فرزندان شما دچار چسبندگی لابیا شد به هیچ عنوان نگران نباشید. چون اغلب با رسیدن به سن بلوغ، سطح استروژنشان افزایش می یابد و ناخودآگاه این مشکل، رفع می شود. چه بسا دخترانی که از بروز این عارضه خبر هم ندارند و خود به خود بهبود یافته اند.

تشخیص چسبندگی واژن

تشخیص چسبندگی واژن توسط پزشک متخصص زنان و با استفاده از روش‌های زیر انجام می‌شود:

✳️ شرح حال پزشکی و معاینه بالینی: پزشک با بررسی علائم و سوابق بیمار مانند درد، مشکلات ادراری یا ناراحتی در رابطه جنسی، احتمال چسبندگی را ارزیابی می‌کند.

✳️ معاینه لگنی: معاینه دقیق واژن برای بررسی چسبندگی و انسداد لب‌های واژن یا دیواره‌های داخلی انجام می‌شود.

✳️ تصویربرداری: در موارد پیچیده‌تر، ممکن است از روش‌هایی مانند سونوگرافی لگن برای بررسی وضعیت داخلی واژن و میزان چسبندگی استفاده شود.

✳️ آزمایشات تکمیلی: در صورت نیاز، آزمایش‌های تشخیصی مانند بررسی عفونت‌ها یا هورمون‌ها برای شناسایی علت زمینه‌ای انجام می‌شود.

آیا چسبندگی واژن قابل درمان است؟

طبیعتا برای هر مشکلی راه درمانی نیز وجود دارد. چسبندگی واژن نیز یکی از مشکلاتی است که می توان آن را با روش های مختلف و مورد تایید بهترین متخصص زنان در اصفهان درمان نمود. اگر چسبندگی در لابیاها کم یا متوسط باشد، واژن را به طور کامل نمی پوشاند از همین رو با گذشت زمان و در سن بلوغ، به طور خودکار لابیاها از یکدیگر جدا خواهند شد.

البته به این معنا نیست که باید در این مدت، اهمیتی به آن داده نشده بلکه باید تا سن بلوغ صبر کرد تا ببینیم چه اتفاقی می افتد. از همه مهم تر طی این مدت باید تحت نظر پزشک بود تا معاینات دوره ای انجام شود در صورتی که طی این مدت، چسبندگی بیشتر شود لازم است که پزشک، روش های درمانی مناسب را اجرایی نماید.

توجه داشته باشید که در چسبندگی های خفیف یا متوسط که قسمت پایینی واژن پوشانده می شود، معمولا استفاده از کرم نرم کننده یا وازلین، دو مرتبه در روز توصیه می گردد. در مواردی که میزان چسبندگی لابیاها به نحوی باشد که دهانه واژن و نیز محل خروج ادرار را بپوشاند، معمولا کرم استروژن تجویز می گردد. از طرفی احتمال دارد این مشکل، مانع از خروج طبیعی ترشحات واژینال و حتی در برخی موارد، ادرار شود. در این شرایط احتمال تجمیع ادرار در قسمت پشت چسبندگی وجود دارد و ادرار به صورت کامل انجام نمی پذیرد. در واقع بخشی از آن به صورت قطره قطره دفع می گردد.

دقت کنید که پیش از استفاده از کرم ها، ناحیه تناسلی را به طور کامل، با آب بشویید و اجازه دهید تا خشک شود. سپس مقدار لازم از کرم را توسط گوش پاک کن به محل مورد نظر بمالید. برای خانم های باردار که می خواهند از این کرم برای دختران خود استفاده کنند، لازم است هنگام مالیدن کرم، از دستکش های مخصوص استفاده کنند تا احتمال جذب از راه پوست را کاهش دهند.

این کرم بایستی حتما توسط پزشک تجویز شود در غیر این صورت می تواند موجب تحریک اندام تناسلی شما شده و عوارضی مانند تغییر رنگ محل، بزرگ شدن سینه و گاهی اوقات، خونریزی واژن نیز شود. البته همگی این موارد پس از مدتی بهبود می یابند اما بهتر است در استفاده از کرم و پماد زیاده روی نشود.

آیا نیاز به جراحی است؟

معمولا با مالیدن کرم و پمادها، می تواند چسبندگی واژن را از بین برد اما در مواردی که پس از یک یا دو مرتبه درمان، این مشکل رفع نشود، یک جراحی کوچک و سرپایی انجام می گیرد. در این روش جراح بدون اعمال بیهوشی و با بی حسی موضعی، سعی در جدا کردن لابیاها از یکدیگر می کند.

اگر چسبندگی واژن عود کند چه کار باید بکنیم؟

عود کردن این مشکل معمولا در 15 درصد موارد، مشاهده می شود که برای جلوگیری از آن و کاهش احتمال وقوع، می توان اقدامات زیر را انجام داد.

• برای مدتی از مواد شوینده یا صابون بری شستن مجاری ادرار استفاده ننمایید.
• لباس های تنگ و چسبان به دخترانتان نپوشانید و لباس زیر و شلوارهای گشاد و نخی را جایگرین آن ها کنید.
• فرزند خود را به شرطی که سابقه عفونت ادراری ندارد، هر روز در یک وان آب گرم و تمیز قرار دهید.
• از مصرف ادویه های تند و مواد حساسیت زایی که موجب التهاب دستگاه تناسلی می شوند خودداری نمایید.
• چنانچه عود مکرر رخ می دهد، می توانید از وازلین، پس از باز شدن مجرا، به مدت 6 الی 12 ماه روزی یک مرتبه استفاده نمایید.
• مجزرای ادراری کودک پس از هر مرتبه شستشو باید کاملا خشک شود.

پس از چه مدت لابیاها از هم جدا می شوند؟

مدت زمان جدا شدن لابیاها پس از درمان به عوامل مختلفی مانند شدت چسبندگی، روش درمان و واکنش بدن بیمار بستگی دارد. در مواردی که از کرم‌های موضعی حاوی استروژن استفاده می‌شود، معمولاً طی ۲ تا ۴ هفته چسبندگی شروع به بهبود می‌کند و لابیاها به تدریج از هم جدا می‌شوند. چنانچه از داروی تجویز شده بیش از حد لازم و در نواحی بیشتری استفاده شود، ممکن است درمان انجام نگیرد و یا روند بسیار طولانی سپری شود.

در موارد شدیدتر که نیاز به مداخله پزشکی یا جراحی وجود دارد، جدا شدن لابیاها پس از عمل معمولاً چند روز تا چند هفته زمان می‌برد و بهبودی کامل با مراقبت‌های مناسب حاصل می‌شود. رعایت بهداشت و استفاده از نرم‌کننده‌های موضعی می‌تواند روند بهبود را تسریع کند و از بروز مجدد چسبندگی جلوگیری نماید.

عوارض احتمالی ناشی از چسبندگی واژن

چسبندگی واژن می‌تواند عوارض مختلفی برای فرد ایجاد کند که شامل موارد زیر است:

• چسبندگی باعث کاهش انعطاف‌پذیری واژن می‌شود و رابطه جنسی را دردناک می‌کند.
• چسبندگی باعث احتباس ادرار یا دشواری در تخلیه کامل مثانه شود.
• عدم تخلیه مناسب ادرار و تجمع ترشحات می‌تواند زمینه‌ساز عفونت‌های مزمن شود.
• چسبندگی واژن می‌تواند منجر به تحریک و التهاب مداوم در واژن شود.
• چسبندگی واژن باعث دشواری در تمیز نگه‌داشتن ناحیه تناسلی می‌شود.
• در موارد شدید، چسبندگی می‌تواند منجر به ایجاد بافت اسکار شود که نیاز به درمان‌های پیچیده‌تری دارد.
• درد و ناراحتی ناشی از این عارضه می‌تواند بر روابط زناشویی و سلامت روانی فرد تأثیر منفی بگذارد.
• در موارد حاد، چسبندگی احتمال دارد از ورود اسپرم به داخل واژن جلوگیری کند و منجر به مشکلات باروری شود.

 در نهایت….

چسبندگی واژن یکی از مشکلات قابل درمان زنان است که در اثر عوامل مختلفی مانند عفونت، التهاب یا کاهش سطح هورمون استروژن ایجاد می‌شود. تشخیص به‌موقع و درمان مناسب نقش مهمی در جلوگیری از عوارضی مانند درد هنگام رابطه جنسی، مشکلات ادراری و کاهش کیفیت زندگی دارد. توجه به بهداشت فردی، معاینات منظم و مراجعه به پزشک در صورت مشاهده علائم، کلید پیشگیری و درمان مؤثر این عارضه است. رسیدگی به این مشکل می‌تواند سلامت جسمی و روحی فرد را بهبود بخشد.